Stav komisije iznad Skupštinske odluke i uslova konkursa?

Piše: Biljana Dabić/ Primorski. me

Ako je stav jedne opštinske komisije iznad Odluke Zakonodavne vlasti u Baru koji je smisao funkcionisanja lokalnog parlamenta?

To je pitanje za odbornike aktuelnog saziva Skupštine opštine Bar, za predsjednika Opštine Bar Dušana Raičevića koji je imenovao petočlanu Komisiju za raspodjelu sredstava za podršku ženskom preduzetništvu , za ministarstvo javne uprave, kao i za građane čiji se novac dijeli po proizvoljnim procjenama.

Od ukupno pristiglih 45 biznis planova, od kojih je jedan neblagovremeno podnijet, uslijedio je diskriminacioni odnos Komisije koja je „zauzela jednoglasan stav“ da ne uzme u razmatranje 12 biznis planova koji su predati blagovreneno i prema svim uslovima Javnog konkursa što je u suprotnosti sa Odlukom na koju se pozivaju u obrazloženju.

U namjeri Komisije da sprovodi sopstvene zamisli, ignorišući uslove Javnog konkursa i Odluku Skupštine Opštine Bar na koju se pozivaju, jasna je povreda postupka.

Obrazloženje Odluke o raspodjeli sredstava za podršku ženskom preduzetništvu za 2023. godinu potpisuje predsjednica Komisije Tanja Spičanović.

Komisija za raspodjelu sredstava za podršku ženskom preduzetništvu donijela je Odluku o raspodjeli sredstava za realizaciju biznis plana kršeći Odluku Skupštine opštine Bar koju su odbornici usvojili u loklanom parlamentu 28.oktobra 2019. godine tako što su „zauzele jednoglasan stav“ da 12 blagovremeno pristiglih biznis planova i ne uzme u razmatranje, niti boduju na što nisu imale pravo.

Ako su se umorile od čitanja i ocjenjivanja onda su mogle biti korektne i prema predsjedniku Opštine Raičeviću koji im je ukazao povjerenje, pa bi se vjerovatno već iznašlo neko rješenje, ali biznis planove su prema Odluci morale bodovati.

Elementarna korektnost je izostala i prema potpisnicama biznis planova koje su utrošile svoje vrijeme da razrade ideju,napišu biznis plan, novac da sakupe potrebnu dokumentaciju…

Komisija nije bodovala sve pristigle biznis planove „uslijed velikog broja pristglih prijava” – na čemu temelje ovo obrazloženje, ko postavlja limite?

Komisija je “zauzela jednoglasan stav da se prijave ( vjerovatno su mislile biznis planovi) podnositeljki koje su u prethodnom periodu bile korisnice Opštinskih sredstava za podršku preduzetništvu i ženskom preduzetništvu ne uzimaju u razmatranje iz najmanje dva razloga“

Ovog eliminatornog kriterijuma nema u Odluci koju je usvojila Zakonodavna vlast u Baru 2019.

Naime, Član 24 Skupštinske Odluke definiše da Komisija vrši bodovanje biznis planova na osnovu pozitivnih i eliminatornih kriterijuma:

Pozitivni kriterijumi su: ( kriterijumi usaglašeni sa stavkama iz Liste za ocjenjivanje biznis planova) Eliminatorni kriterijumi su:

1.Nedostatak formalnih uslova za kandidovanje biznis plana (nepotpuna ili netačna dokumentacija);

2.Neadekvatan biznis plan (ne korespondira sa predloženim sadržajem čl.20 ove Odluke).

Međutim, članice komisije su zauzele stav da uvrste i sopstveni eliminatorni kriterijum.

Takođe, Javnim konkursom za raspodjelu sredstava za pordšku ženskom preduzetništvu koji je raspisala ista Komisija nije isključeno da mogu aplicirati preduzetnice koje su već koristile sredstva. U konkursu se navode uslovi, i potrebna dokumentacija koju uz biznis plan dostavljaju što znači da se ista Komisja oglušila i na Javni konkurs. Ni u Skupštinskoj Odluci, niti u Javnom konkursu nema ograničenja da osobe sa prebivalištem u Baru ne mogu aplicirati jer su prethodnih godina bili korisnici ove opštinske podrške. Bilo bi logično, naravno u skladu sa propisima da se cijeni kvalitet biznis plana, ako govorimo o preduzetništvu, upravo u skladu sa Skupštinsku Odlukom na koju se pozivaju.

Opštinske subvencije za žensko preduzetništvo prethodnih godina su iznosile 3.000 eura, u 2023. maksimalno 5.000 eura.

Čime se rukovodila Komisija navodeći dva razloga “ne uzimanja u razmatranje” određenog broja biznis planova.

U obrazloženju navode da je prioritet pružiti podršku podnositeljkama prijava koje do sada nijesu bile korisnice opštinskih sredstava po ovom osnovu, a čiji biznis planovi kvalitetom zadovoljavaju propisane kriterijume.

Potpisnica ovog teksta je saglasna da prioritet imaju podnositeljke koje nisu bile korisnice opštinskih sredstava po ovom osnovu, ako imaju održaju održiv biznis plan. Međutim, ostaje nejasno kako je komisija dala prioritet kad je prethodno nekoga eliminisala, a da nije bodovala sve pristigle biznis planove.

U Skupštinskoj Odluci, član 27, se jasno navodi: „U slučaju da dva, ili više biznis plana dobije isti broj bodova, te raspoloživa sredstva nijesu dovoljna za njihovo finansiranje, a nijedan od njih nije start up, ili su oba start up plana, sredstva će se dodijeliti za biznis plan autora koji do sada nije bio korisnik sredstava državne pomoći, ili za biznis plan autora koji je samohrani roditelj”. Ovaj član Skupštinske Odluke je, takođe, jasan- umperativno je da se boduju svi blagovremeno pristigli i potpuni biznis planovi.

Podsjećam, spornom Odlukom Komisija nije uzela u razmatranje, niti bodovala četvrtinu pristiglih biznis planova. Šta su sadržali ti planovi? Možda su bili mnogo bolji od onih koje su ocjenile? Možda na osnovu evolucionih formula ne bi ni dobili prosječnu ocjenu iznad 50 što je uslov za subvencije.

Zašto nisu razmatrale? U obrazloženju, zaista stupidan razlog pod rednim brojem 2 u kojem navode” Da se podržavanjem istih preduzetnica u više navrata dovodi u pitanje sami smisao programa podrške, čiji je cilj podsticanje samoodrživosti loklanih biznisa, a ne stvaranje zavisnosti od opštinskih subvencija”.

Ovim segmentom obrazloženja članice Komisije, ako to zaista misle, potvrđuju da ne poznaju poslovanje u preduzetničkom sektoru, te da su otuđene od suštinske problematike. Mjesečne troškove: isplate plata, plaćanje poreza, doprinosa, PDV-a, svih drugih računa i obaveza… pa nekoliko hiljada eura podrške ne može „stvarati zavisnost od opštinskih subvencija”. Ali, ako se dotaknemo zavisnosti, biće da je većina u ovoj Komisiji zaista zavisna od kase Opštine Bar koju pored ostalih prihoda puni i preduzetnički sektor. Zaposleni u loklanoj upravi primaju platu da bi bili u službi građana, realizovali Odluke koje su usvojene na sjednicama Skupštine, primjenjivali Zakone u praksi, a ne u teoretskim dogmama.
Na kraju nisu plaćeni od građana da koriste svoje funkcije i fotelje kako bi vršili diskriminaciju.