Prije jednog vijeka Crna Gora je bila država.

Država je imala kralja. Kralj ličnog ljekara, dr Božidara Perazića. Kakvi su odnosi bili između kraljevske porodice Petrović i njihovog ljekara može se saznati u zdanju Dvorca čiji je projektant dr Josip Slade, dvorski arhitekt.

Piše: Biljana Dabić

Prije 60 godina, u Dvorcu kralja Nikole osnovan je Zavičajni muzej Bar, a u istorijskom odjeljenju nalazi se portret dr Božidara Perazića, urađen početkom 20.vijeka, kao i brojna pisma. Prepiske članova crnogorske kraljevske porodice i dr Perazića svjedoče da su Petrovići u njemu gledali ne samo ljekara već i prijatelja
Perazići su ostavili značajnog traga u crnogorskoj istoriji. Dr Božidar Perazić je potomak Dimitrija Perazića (1784-1865), koji je pune 42 godine proveo u Rusiji kao vojni sveštenik u službi ruskog cara Aleksandra Prvog. Po povratku iz Rusije u Crnu Goru, Dimitrije Perazić bio je arhimandrit manastira Reževići i njegov ktitor. Sagradio je školu u rodnom kraju u kojoj je učio njegov potomak dr Božidar Perazić.
Kao najbolji đak škole 1863. godine Božidar Perazić odlazi na školovanje u Beč, gdje završava medicinu 1890. godine. O njegovoj marljivosti i predanosti poslu svjedoči i podatak iz istorije cetinjske bolnice Danilo Prvi, prema kojem je tamo obavio 16 hiljada pregleda i izveo više od 6.000 operacija. Dr Perazić je bio načelnik saniteta Crne Gore, inovator bolnice na Cetinju, osnivač hirurškog odjeljenja... Knjaz Nikola ga je 1908. godine zvanično preveo u službu dvorskog ljekara.
Dr Perazić za kraljevsku porodicu bio je i ljekar i prijatelj

U bogatoj dokumentaciji Muzeja su brojna pisma crnogorske kraljevske porodice pisana dr Peraziću u vremenskom periodu od nekoliko decenija. Iz njih se zaključuje odnos između Petrovića i dr Perazića.

Prinčevi i princeze Petrovići obraćaju se dr Peraziću toplo i s mnogo poštovanja. Njihova korespondencija trajala je od 1903. do 1940. godine, a zatim, s unucima kralja Nikole, sve do smrti dr Perazića 1954. godine. Ima u tim pismima i ispovjesti koje nijesu za objelodanjivanje. Najintimnijih trenutaka i razmišljanja članova dinastije Petrović. Očigledno, imali su potrebu da dijele životne situacije sa ''dragim i poštovanim prijateljem''.
Često je dr Božu pisao princ Danilo. Pisao mu je i Mirko, koji je na žalost umro na njegovim rukama u Beču. Tu su i pisma princeze Ksenije, zatim Milice, koja je emigrirala s Romanovima 1918. godine iz Rusije i redovno mu pisala iz emigracije

Svoja pisma princeza Milica potpisivala je Milica de Montenegro. Redovno mu je pisala i Jelena nakon udaje za italijanskog kralja. Kraljevska djeca ne zaboravljaju bitne trenutke u ljekarovom životu. Šalju mu čestitke, saučešća...
U pismima upućenim dr Peraziću su i pisma legende medicine u Srbiji dr Vladana Đorđevića.

O ozbiljnosti države Crne Gore svjedoči i ugovor između maršala dvora njegovog visočanstva knjaza gospodara i dr Perazića, u kojem se pored ostalog navodi:
''Gospodin doktor Božidar Perazić ima se primiti kao lični dvorski ljekar. Njegova plata iznosiće 10 hiljada kruna. Imaće penziju od svetog dvora na osnovu Zakona o činovnicima građanskog reda u Crnoj Gori. U slobodnim časovima moći će vršiti privatnu ljekarsku praksu izuzevši slučajeve zaraze. Sin će mu se školovati bilo o trošku države, bilo o trošku svetog dvora na srednjim i velikim školama u Austro-ugarskoj''.

Poštovan i uvažavan u rodnoj Crnoj Gori, dr Perazić je bio cijenjen i u drugim zemljama kako među kolegama tako i ondašnjim državnicima.
U biografiji dr Perazića, navedena su brojna svjetska priznanja i odlikovanja.