Na današnji dan prije 39 godina crnogorsko primorje pogodio je katastrofalni zemljotres u kojem je 101 osoba izgubila život, 1.700 je povrijeđeno, razoreno je 250 manjih i većih naselja sa više od 60.000 objekata.
Ostalo je zapisano da je stari sat na kotorskoj Pjaci od rive 15. aprila 1979. stao u 7 sati i 19 minuta.
Kako podsjeća Pobjeda, nemilosrdna ruka prirode za svega nekoliko sekundi promijenila je mapu Crnogorskog primorja i njegovog zaleđa. Razoreno je 250 manjih i većih naselja sa više od 60.000 objekata.
Oštećeno je čak 540 spomenika kulture, uništeno oko 350 kilometara magistralnih i 200 kilometara regionalnih puteva. Uništen je ogroman dio modernih hotelskih kompleksa i odmarališta, više od 50 zdravstvenih ustanova, 570 objekata socijalne i dječje zaštite, 240 školskih ustanova...
Tog zlokobnog jutra bez krova nad glavom ostalo je 80.000 žitelja našeg Primorja.
Ovaj zemljotres okarakterisan je kao najveća katastrofa ove vrste u SFR Jugoslaviji i jedan od najvećih u Evropi tokom poslednjih nekoliko vijekova. Nakon zemljotresa Komitet za svetsku baštinu UNESCO stavio je Kotor pod svoju zaštitu.
Procijenjeno je da je šteta koju je izazvao katastrofalni zemljotres bila više od 70 milijardi dinara. Od toga se više od trećine odnosilo na privredne objekte. Stradala je infrastruktura od Igala do rijeke Bojane, najviše u Luci Bar i Brodogradilištu u Bijeloj...
Brojke su ostale neumoljive, a slike jezive. Pobjeda je u tadašnjem vanrednom izdanju, štampanom u kasnim popodnevnim satima, prenijela da je drevni Kotor gotovo srušen, da su poklekli stari ulcinjski grad i vremešno jezgro Budve, da su se oburdale raskošne barske kule i zauvijek potonuli voltovi u živopisnim crmničkim selima.
Strahote aprilskih ruševina nijesu pokolebale akcije solidarnosti. U prvim momentima ljudi su samoinicijativno priskakali u pomoć ugroženima u osam naših opština, a onda je organizovan Republički štab civilne zaštite. U Saveznoj skupštini donijet je Zakon o obnovi Crnogorskog primorja, sve republike tadašnje Jugoslavije godinama su solidarno učestvovale u obnovi, pomoć je stizala iz cijelog svijeta.
Ostali su zapisani brojni primjeri požrtvovanja znanih i neznanih u pokušaju ljudi da nadjačaju sile prirode. Tragovi prirodne nesreće odavno su izbrisani, a moderna lica crnogorskih turističkih centara zauzimaju prestižna mjesta na mapi svijeta. Tragovi i ožiljci su ostali, posebno u dušama onih koji su u toj katastrofi izgubili svoje najdraže. Ali, i u sjećanju nas koje je tog 16-og aprilskog jutra na školskoj kapiji dočekala posmrtna plakata sa licem nasmijanog đaka-prvaka.
Epicentar zemljotresa od 15. aprila 1979. nalazio se u Jadranskom moru između Ulcinja i Bara, na udaljenosti 15 kilometara od obale. Do kraja te godine registrovano je 90 jakih naknadnih zemljotresa, zatim više od 100 onih sa magnitudom od 3,5 do 4, kao i skoro 10.000 slabijih potresa.
Jedna od specifičnih manifestacija oštećenja tla izazvanih zemljotresom bile su pojave likvifikacije (tečenja tla), klizišta i odroni, piše na sajtu Zavoda za hidrometeorologiju i seizmologiju.
{galerija}info/2018/4/1979{/galerija}
