Prof. Dejan Aleksić sa učenicima je spremio jela sa bamijama i tradicionalna barska jela na savremen način.
U okvirima Dana nematerijalne kulturne baštine Bara na temu bamije govorio je prof Nedeljko Đurović .
Foto: Organizator
O bamijama piše Draginja Radonjić:
Bamija, poznata i kao okra ili gušćerica, je jednogodišnja jestiva i ljekovita biljka iz porodice malvaceae, red malvales. Potiče iz tropskih i suptropskih krajeva, a postoji više teorija o njenom porijeklu. Neki smatraju daje afričkog porijekla, dok drugi, zagovaraju verziju da dolazi sa prostora Azije.
Glavna područja uzgajanja su Zapadna Afrika, Turska, Indija, Brazil, jug SAD i Evrope.
Bamija je hermafroditska biljka koju oprašuju pčele.Iz stabljike bamije dobijaju se vlakna koja se koriste kao zamjena za jutu, te za izradu papira i tekstila. U prehrambenoj industriji, sušena bamija se koristi kao prirodni emulgator i djeluje kao antioksidans. Takođe, smanjuje kristalizaciju šećera, što je korisno u konditorskoj industriji.
U nekim azijskim i afričkim zemljama, zrelo sjeme se prži kao zamjena za kafu. Bamija je i vrlo ljekovita biljka - regulise nivo šećera u krvi, pomaže rad jetre, dobra je za kožu, a pripisuju joj se i afrodizijačka svojstva.Tradicionalno, uzgoj bamije bio je usmjeren na domaćinstva i manje farme. Bamija se sije kada prođe opasnost od proljetnih mrazeva.
Berba počinje krajem maja ili početkom juna i traje do kraja septembra ili početka oktobra. Jestivi dijelovi biljke uključuju nezrele, još elastične klasove/klipove i mlado lišće. Ovi plodovi se koriste kao povrće na različite načine, najčešće kuhanjem ili dinstanjem.
U Crnoj Gori, naročito u regijama Ulcinja i Bara, bamija je bila cijenjena delicija i neizostavni sastojak mnogih tradicionalnih jela, kao što su varijacije gulaša, umaka i čorbi.
Foto: Čazo Alković
