Tradicionalno, uoči Savindana, 27.januara, u Baru se održava Svetosavska akademija, u organizaciji Pravoslavne crkvene opštine Bar i Srpskog prosvetnog društva iz Bara.

PIŠE: Biljana Dabić

U ime Mitropolita Crnogorsko-primirskog Amfilohija, prisutne u sali Doma kulture blagoslovio je paroh barski Slobodan Zeković.

Otac Zeković je podsjetio da je preteča Svetom Savi bio sveti Jovan Vladimir. Pahor barski posebno je čestitao djeci veliki pravoslavni praznik, kojim se obilježava uspomena na svetog Savu, srpskog prosvetitelja i prvog arhiepiskopa srpskog.

Svetosavsku besjedu govorio je Slobodan Vladušić, docent na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Prof. Vladušić se prvo zahvalio organizatorima što mu su ukazali čast da se obrati.

„Iz Savine biografije vidjećemo da je među rijetkim srpskim državnicima koji su posjedovali veliko znanje, ali i velike organizacione i političke sposobnosti i vještine. Tu čvrstu vezu između svetskog znanja i političke vještine kojima je raspolagao, treba posebno naglasiti. Zbog čega- zbog toga što danas živimo u vrijeme kada je intelektualna moć najčešće odvojena od poličke vještine i moći. Ta politička moć u stvari je nemoć jer njeni nosioci ne mogu da učine ništa za zajednicu, za narod kome pripadaju već jedino za sebe pribavljaju korist koja se u istorijskoj perspektivi opisuje samo jednom jedinom riječi- ništa“, kazao je prof. Vladušić.

On je podsjetio da je politika vještina vladanja koja za cilj ima ostvarivanja najvećeg mogućeg dobra za najveći mogući broj ljudi jedne zajednice, naroda.

„Osobu koja vodi takvu politiku mogli bismo s punim pravom nazvati državnikom. U srpskoj istoriji malo je bilo državnika. Sveti Sava ubraja se u grupu malobrojnih državnika. On je to mogao da bude jer je raspolagao operativnim i intelektualnim kvalitetima prvoga reda. U njegovoj biografiji se prepliću književna, pravna, crkvena djela, kao politički i diplomatski rad, i u svemu je sveti Sava bio bolji od ostalih. Svetosavlje, ako nešto od nas traži, traži da budemo integralne ličnosti kao što je to bio sveti Sava“, istakao je prof. Vladušić dodajući da živjeti u tradiciji Svetosavlja znači povezati intelektualnu moć i političku vještinu čemu treba dodati etiku.

„Samoograničavanje je odlika ljudi velikog formata. Prije svog drugog odlaska u Svetu Zemlju, godine 1234. Sava se svojevoljno odrekao titule arhiepiskopa u korist svog učenika Arsenija. Sveti Sava je umro kao monah, baš kao i njegov otac. Odrekao se crkvene vlasti, baš kao što se Nemanja odrekao svetovne vlasti. Samoograničenje, je takođe, karakteristika Svetosavlja“, zaključio je Slobodan Vladušić, docent na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu koji je nastavio tradiciju da istaknuti srpski intelektualci drže Svetosavsku besjedu u Baru.

Nakon besjede usledio je sadržajan kulturni –zabavni program u kome su učestvovali polaznici škola vjeronauke za djecu iz Bara, hor „Sveti Jovan Vladimir“, KUD „Sveti Jovan Vladimir“, pjevačka grupa „Darovi Svetog Jovana Vladimira“, učenici Osnovne škole „Kekec“ iz Sutomora, Željko Kosanić (gitara), Jana Vukosavović (violončelo). Program je vodio Milan Stojović.

{galerija}info/2017/1/sava{/galerija}