Do 20.septembra u Zavičajnom muzeju Bar u Dvorcu kralja Nikole postavljena je velika izložba slika, crteža i skulptura istaknutog crnogorskog intelektualca, hirurga po profesiji a umjetnika po vokaciji, Andrije Gvozdenovića iz Bara.
Ovaj veliki humanista i likovni stvaralac, uvažen širom bivše Jugoslavije, rođen je 1933. godine u Baru, poznat je i kao veliki kolekcionar umjetnina, bio je član ULUBiH i ULUJ, zastupljen je u Likovnoj enciklopediji Jugoslavije, a sada je član ULUS. Piše haiku poeziju, živi u Baru i Beogradu, a izlagao je samostalno i kolektivno u zemlji i inostranstvu.
Zahvalivši se za realizaciju izložbe Kulturnom centru Bar, Zavičajnom muzeju u Baru i upravniku muzeja Vladislavu Kasalici, Gvozdenović je kazao da izloženih skulptura u kamenu i drvetu ne bi bilo da nema “dva velika prijatelja, umjetnika, vajara Mija Mijuškovića i majstora stolara Batrića Klisića” koji su mu ustupili djelove svog radnog prostora i sav potreban alat za rad “kao i dosta materijala na čemu im se i ovom prilikom najsrdačnije zahvaljujem”.
“U svojim likovnim radovima težim jednostavnosti forme koja je istovremeno ideja i sadržaj. Djelujem opsjednut subjektivom trenutka, spontano, rezolutno i emotivno u inpiraciji uz diskretnu podršku misaonosti. Tako dolazim do harmonične vizuelizacije sa iskustvom i slobodnim duhom u stilu metafizičke apstrakcije”, kazao je Gvozdenović.
Specifikum njegovih djela je da nisu na prodaju, niti im autor daje imena, niti ih datira, jer, zapisano je u katalogu izložbe, neće da ih potkazuje jer su “riječi izdajstvo”.
Otvarajući izložbu, mr Vladislav Kasalica, istoričar umjetnosti i upravnik muzeja, naveo je da likovni opus Andrije Gvozdenovića predstavlja heterogenu likovnu cjelinu “jedne složene intelektualne i stvaralačke ličnosti, lucidnog i nadahnutog umjetnika, originalnog individualnog izraza”.
“-On podjednako uspješno samosvojnom interpretacijom, estetsko likovnim vokabularom i umjetničkom imaginacijom pretapa svoj umjetnički izraz u crteže, slike i skulpture, definišući svoje autentično likovno kazivanje, koje se zasniva na stvaralačkoj slobodi i misaonom podtekstu. Njegovi crteži su autentične likovne vizije i predstave u kojima autor pomoću linije organizuje kompoziciju i definiše formu, puni dubokog likovnog i misaonog podteksta sugestivne snage, zasnovanog na autohtonom likovnom rukopisu autora”, naveo je Kasalica.
Za Gvozdenovićev slikarski izraz,ocijenio je da se kreće od radova apstraktno-ekspresionističke konotacije, preko asocijativnih minimalistički svedenih slika kojima sublimira svoj likovni svijet meditativnim promišljanjima originalnog likovnog senzibiliteta pretočenog u autentični likovni rukopis mentalne i pikturalne definisanosti.
“Gvozdenovićevo sveukupno likovno djelo zasnovano je na njegovoj kontemplativnoj i vizuelnoj opservaciji viđenog, bilježeći svijet na svoj osoben način pretočen u čistu likovnost i umjetnički doživljaj. Tragajući za različitim likovnim izrazima, pronašao je autentičan put koga uspješno trasira snagom svoje umjetničke izražajnosti, zaokružujući svoju likovnu viziju u umjetnički kreativni iskaz. Apstrakcija i asocijativne forme kojima se izražava predstavljaju njegovu sopstvenu likovnu vokaciju koju prenosi na crtež, slikarstvo i skulpturu dajući im pečat svoje ličnosti i svoga vremena”, zaključio je Kasalica.
O liku ovog čovjeka koji je zadužio društvo svojim radom i u hirurškoj sali i u ateljeu, nadahnuto i emotivno je “mimoprotokola” govorio i čuveni vajar Mijo Mijušković, a zvanice je pozdravila kustos muzeja Draginja Radonjić.
{galerija}art/2016/09/slike{/galerija}
